Afbeelding: Simswallpapers.com
'Inbreken op verbinding niet strafbaar', zo luidde een kop op nu.nl gisteren. In het artikel staat dat het niet strafbaar is in te breken op een beveiligde of onbeveiligde (dan zou het geen inbreken zijn) router en vervolgens mee te liften op de internetverbinding van iemand anders. Om te spreken van computervredebreuk is meer nodig, te weten wederrechtelijk binnendringen in een geautomatiseerd netwerk. Wat dat betekent mag Joost weten. Wat kunnen we dan doen om parasieten van onze internetverbinding te krijgen?
Naast het strafrecht hebben we gelukkig ook nog het civiele recht. Inbrekers zijn aan te klagen op grond van een onrechtmatige daad. Zo lijdt je bijvoorbeeld schade doordat als gevolg van de inbreker je bandbreedte is afgenomen. Er moet aannemelijk gemaakt worden (het verlies van) bandbreedte een waarde heeft.
Zouden we het dan ook niet gewoon op diefstal kunnen spelen? Opnieuw bevinden we ons dan in het strafrecht. Diefstal is het geheel of gedeeltelijk, met het oogmerk het zich wederrechtelijk toe te eigenen, wegnemen van een goed. Onder goed wordt verstaan: 'alle zaken en vermogensrechten'. Echter, in 2008 oordeelde een rechter dat het meeliften op de verbinding van iemand anders geen diefstal is omdat data en bandbreedte geen goederen zijn.
In mijn optiek zijn data en bandbreedte wél goederen. In 1921 legde de Hoge Raad al de basis in het elektriciteits-arrest, door ook elektriciteit onder het goederen-begrip te laten vallen. Waarom in deze moderne wereld het goederen-begrip niet nog wat oprekken zodat ook virtuele criminaliteit kan worden tegen gegaan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten