dinsdag 11 januari 2011

Het merk Kate?


Illustratie: ELLE.nl

Tijdens mijn dagelijkse ronde langs ELLE.nl viel mijn oog op de volgende kop: "Gebruiken Kate's naam strafbaar". Uit ervaring wist ik dat het hier niet om Kate Moss, noch om Kate Winslet ging. Kate Middleton is de nieuwe Kate. Maar waarom is het gebruik van haar naam strafbaar? En hoe is dat juridisch vormgegeven?

Sinds Kate te zien was in betaalbare merken als Issa London, Reiss en Whistles, steeg de omzet aanzienlijk. Her en der worden nu replica's gemaakt (aan te vechten door Issa London, Reiss en Whistles?) die verkocht worden als 'Kate'-artikel. Betere marketing is er niet. Het Britse koningshuis vindt dit echter niet tof. Er hangt kledingmerken voor dit soort acties nu een boete boven het hoofd.

Je zou veronderstellen dat de Britse royals Kate's naam hebben laten registreren als naammerk. Ieder gebruik daarvan kunnen ze dan aanvechten, dan wel dreigen met een hoge boete. Onder dit gebruik wordt het gebruik als merknaam verstaan. Mensen die ook 'Kate' heten kunnen hun naam dus wel eerlijk gebruiken in het dagelijks leven. Gelukkig, want dat zijn er vast wel wat.

maandag 10 januari 2011

Dat scheelt (niets)


Afbeelding: adformatie.nl

Mijn informatierecht-radar spotte weer een gevalletje alarm toen ik laatst bij de bushalte stond. In de nieuwe advertentie van Albert Heijn wordt de kassabon van deze supermarkt vergeleken met die van concurrent C1000. Maar is vergelijkende reclame toegestaan?

Vergelijkende reclame is elke vorm van reclame waarbij een concurrent of door deze aangeboden goederen of diensten uitdrukkelijk of impliciet wordt genoemd. Vergelijkende reclame is geoorloofd, mits aan bepaalde voorwaarden is voldaan. Zo mag de reclame niet misleidend zijn en moeten de goederen of diensten die worden vergeleken in dezelfde behoeften voorzien. De goederen of diensten dienen op objectieve wijze met elkaar te worden vergeleken. Verder mag de vergelijking niet leiden tot verwarring, schending van reputatie van de concurrent of oneerlijk voordeel. Juridisch gezien lijkt Albert Heijn dus niets te doen wat niet mag. In dit geval is de vergelijkende reclame geoorloofd.

Echter, of dit een goede reclame is, is nog maar de vraag. De prijzen van Albert Heijn schijnen met de dag te veranderen, dus morgen zou deze reclame het tegenovergestelde kunnen bewijzen.

Verder worden er uitsluitend merkproducten met elkaar vergeleken. De kassabon zou er steek-proef-gewijs wel eens heel anders uit kunnen zien.

Andere vragen omtrent deze supermarktketens:
- Wie aapt wie na met de voetbalplaatjes?
- En heeft Albert Heijn geen ruimtelijk monopolie in handen, nu het in Amsterdam bijvoorbeeld bijna onmogelijk is om überhaupt voor de C1000 te kiezen?

Wordt vervolgd!