maandag 21 februari 2011
Een tas is een tas?
Balenciaga Motorcycle
Hermès Birkin
Mulberry Bayswater
Een beetje modeliefhebber ziet in de kleding uit de Kalverstraat-winkels moeiteloos de designercollecties terug. Vooral op tassen wordt een graantje meegepikt. Wie heeft er tegenwoordig niet een Balenciaga Motorcycle-, Hermès Birkin- of Mulberry Bayswater-look-a-like? Om nog maar niet te spreken over de talloze 'Chanel 2.55's' en 'Louis Vuittonnetjes' in het straatbeeld. Hoe kan het dat designertassen blijkbaar zo veel en ongestraft kunnen worden nagemaakt?
Je zou kunnen stellen dat de it-bags van dit moment geen intellectueel eigendomsrechtelijke bescherming (meer) toekomt. Of omdat de tas niet speciaal genoeg (meer) is, of omdat de beschermingstermijn is verlopen.
Voor auteursrecht geldt bijvoorbeeld dat het om een nieuw, oorspronkelijk werk moet gaan, dat het persoonlijk stempel van de maker draagt. Je moet je daarbij afvragen hoe origineel een Birkin-bag eigenlijk is. Voor merkenrechtelijke bescherming is onderscheidend vermogen van belang. Nu eerdergenoemde tas in feite best eenvoudig is, zal die vlieger niet snel opgaan.
Begin jaren '80 werd de Hermès Birkin ontworpen. Mocht de tas destijds al een bescherming op grond van het modellenrecht toekomen, dan zal deze nu verlopen zijn. Een modelrecht geldt immers maximaal 25 jaar.
Verder moet je je afvragen of het wel wenselijk is dat designertassen (meer) bescherming zou toekomen. Dient de Balenciaga Motorcycle beschermd te worden tegen replica's van de H&M of Pieces? Zal een potentiële Birkin-koper ook settelen voor een namaak van tien euro? Kortom: zijn designers en Kalverstraat-winkels concurrenten? Naar mijn mening is dit van belang.
Indien intellectuele eigendomsrechten geen bescherming bieden kan de onrechtmatige daad dat wel doen. Geen strakke vereisten, maar een nodeloze verwarring door dezelfde totaalindrukken. Dit zal best snel hard gemaakt kunnen worden. De vraag is echter of dit nodig is. Niet alleen zijn partijen naar mijn mening dus geen concurrenten, maar ook kan over een negatieve reflexwerking worden gesproken. Dit houdt in dat wanneer intellectuele eigendomsrechten geen bescherming meer bieden, dit de eiser ook niet moet toekomen op grond van de onrechtmatige daad. Dit lijkt mij zeker niet het geval wanneer rechten zelfs al waren verlopen (modelrecht).
Lang leve de vrije concurrentie, die eigenlijk geen concurrentie is!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Die tweede tas is echt prachtig!
De Balenciaga is echt prachtig! Mocht ik ooit veel te veel geld hebben, dan komt hij zeker in mn collectie :) X.
www.xxlynn.blogspot.com
Haha echt reacties die het juridische aspect aangaan ;-)
Hoe dan ook, strak en waterdicht uitgelegd! Inderdaad, de sleutelvraag is hier of het rendement biedt om een zaak te beginnen tegen een merk die tassen maakt die mogelijk een overeenkomst hebben maar door een rechter als niet concurrerend worden betiteld en mogelijk kwaliteitshalve absoluut niet vergelijkend zijn. Het zou Hermes bv alleen maar veel geld kosten aan juristen en ook wel een beetje imago. David Goliath-effect waar de consument eerder afschuw voor heeft dan respect.
Dus, ik ben het helemaal met je eens!
Een reactie posten